گرچه این درمان ها فضای مورد نیاز عصب را برای آن بیشتر نمیکنند ولی بسیاری از بیماران با این درمان ها احساس راحتی بیشتر میکنند. مهمترین آنها عبارتند از :

      199 1  199 2
          کانال نخاعی طبیعی           کانال نخاعی تنگ شده
 

  • فیزیوتراپی : شامل انجام نرمش هایی برای افزایش قدرت انعطاف ستون مهره و افزایش قدرت عضلات شکم و عضلات اطراف ستون مهره

  • کشش ستون مهره : تاثیر آن در افراد مختلف متفاوت است و همه به آن عقیده ندارند

  • دارو های ضد التهاب : مثل بروفن یاسلکسیب با کاهش التهاب در اطراف عصب میتوانند شدت علائم را کاهش دهند.

  • تزریق کورتیکوستروئید : با تزریق این داروها در اطراف نخاع به توسط پزشک معالج ممکن است التهاب کاهش پیدا کرده و درد و علائم حسی کمتر شوند.

  • طب سوزنی : ممکن است در بعضی افراد درد و علائم را کاهش دهد.

  • مانیپولاسیون : ممکن است در بعضی افراد بتواند درد را کاهش دهد


 درمان جراحی تنگی کانال نخاع

 در افرادی که به درمان های غیر جراحی جواب کافی نمیدهند و درد و علائم حسی زندگی روزمره آنها را مختل کرده است استفاده میشود. دو نوع درمان جراحی برای این بیماران استفاده میشود.

  • لامینکتومی Laminectomy : در این روش قسمتی از استخوان های طبیعی مهره، استخوان های اضافی تشکیل شده و لیگامان های کلفت شده خارج میشوند. این جراحی را دکمپرشن Decompression هم میگویند چون موجب رفع فشار و کمپرشن از روی اعصاب میشود.

  • جوش دادن با فیوژن مهره ها Spinal fusion : در کسانی انجام میشود که در آنها سائیدگی مفاصل بین مهره ای موجب ناپایداری مهره ها شده است. در این روش جراحی بعد از دکمپرشن و برداشتن فشار از روی اعصاب، مهره های مجاور به هم جوش داده میشوند. در این روش از پیوند استخوان و از وسایل فلزی مانند پیچ و میله ممکن است استفاده شود تا مهره ها زودتر و بهتر جوش بخورند.


 بعد از جراحی

 بیمار بعد از چند روز از بیمارستان مرخص میشود. بیمارانی که برای آنها فقط عمل دکمپرشن انجام شده است معمولاً زودتر از بیمارستان مرخص میشوند. ممکن است پزشک ارتوپد برای شما کمربند طبی ( بریس یا کرست) تجویز کند تا از آن در دوران بعد از جراحی استفاده کنید. پزشک شما را تشویق میکند تا هرچه زودتر راه بروید. ممکن است در این دوران نیاز به فیزیوتراپی داشته باشید. فیزیوتراپ به شما کمک میکند تا نرمش هایی را انجام دهید که به کمک آنها قابلیت انعطاف ستون مهره را بیشتر کرده و قدرت عضلات اطراف ستون مهره و شکم خود را افزایش دهید. اغلب افراد بعد از چند روز تا چند هفته میتوانند به کار خود اگر پشت میز باشد برگردند ولی توانایی انجام فعالیت های روزمره نیاز به گذشت 3-2 ماه دارد.

 عوارض جراحی

 مانند هر جراحی دیگر احتمال خونریزی، عفونت، لخته شدن خون در ساق ها، و مشکلات بدنبال بیهوشی وجود دارد. احتمال این عارض کم است. بیماران مسن تر، چاق تر، دیابتیک، آنها که سیگار میکشند و بیمارانی که سابقه بیماری های داخلی دارند بیشتر در معرض خطر عوارض جراحی هستند. بعد از جراحی ممکن است عوارض دیگری هم رخ دهد مثل :

  • پارگی پرده دور نخاع
  • جوش نخوردن مهره ها
  • جابجا شدن پیچ ها و میله ها
  • آسیب عصبی
  • نیاز به جراحی مجدد
  • کم نشدن درد
  • برگشت درد و دیگر علائم

نتایج جراحی

حدود 80 درصد بیماران از جراحی نتیجه مطلوب میگیرند. جراحی بیشتر درد اندام تحتانی را کاهش میدهد تا درد کمر را و باید به یاد داشت که در این بیماران عمل جراحی ممکن است نتواند درد را بطور کامل از بین ببرد همچنین ممکن است مشکلات ناشی از فشار به اعصاب در بیمار با عمل جراحی بهبود نیابد.

 

منبع:ایران ارتوپد