تنگی کانال نخاع در حقیقت اصطلاحی است که برای بیان باریک شدن بخش تحتانی مسیر عبور نخاع (کانال نخاع) در ستون فقرات به کار می رود.

تنگی کانال نخاع

کانال نخاع وظیفه حفاظت از نخاع و ریشه های عصبی را به عهده دارد. در صورتی که کانال نخاع از میزان خاصی در هر یک از محل های نخاع گردنی، پشتی یا کمری باریک تر باشد (بسته به میزان باریکی که ایجاد شده) می تواند برای بیمار مشکل ساز باشد. این تنگی می تواند نسبی و یا کامل باشد.

اگر چه مواردی از تنگی کانال نخاع از بدو تولد وجود دارد، اما اغلب مبتلایان در سنین بالای 50 سال هستند و بر اثر آسیب و پیر شدن ستون فقرات به این بیماری مبتلا شده اند.

بسیاری از این افراد بدون علامت هستند، تا اینکه علت های دیگر باعث فشار بیشتر بر نخاع شده و تنگی را تشدید کنند.

در صورتی که این باریکی نخاع باعث آزردگی طناب نخاعی یا ریشه های آن گردد، باید به فکر حل این مشکل باشیم.

 

علل تنگی کانال نخاع

- پیر شدن ستون فقرات بر اثر افزایش سن

- کلسیفیکاسیون یا رسوب کلسیم بر روی تاندون ها و لیگمان های مختلف: رسوب کلسیم باعث ضخیم و سفت شدن تاندون ها و لیگمان ها می شود.

- تشکیل اوستئوفیت (زایده استخوانی با بیرون‌زدگی رویشی استخوان)

- رشد استخوان‌گونه لبه های مهره ها و مفاصل بین مهره ای

- فتق دیسک های بین مهره ای

- لغزش مهره ها روی یکدیگر

- تروما، مثلا بر اثر ضربه های مکرر و متوالی یا تصادفات

- عفونت‎ها

- بیماری استئوآرتریت

- ناهنجاری‌های مادرزادی

- اختلال در وضعیت مفاصل بین مهره‌ای پشتی

هنگام خم کردن تنه به طرف جلو، فشار از روی ریشه‌های اعصاب نخاعی برداشته می‌شود و به همین دلیل درد ناشی از تنگی کانال نخاع کاهش می یابد

علائم تنگی کانال نخاعی

- کمردرد در زمان نشستن و یا خم شدن رو به جلو

- ضعف عضلات

- کرختی یک یا هر دو پا، باسن و یا ساق پاها

- خواب رفتگی، احساس سوزش، سوزن سوزن شدن و حتی خارش پاها، باسن و یا ساق پا

- گرفتگی های عضلانی

- خستگی زودرس 

- احساس ضعف و لنگیدن پاها (لنگش عصبی) : تفاوت لنگش عصبی از لنگش عروقی ناشی از نارسایی عروق خونی این است که در موارد عروقی، ایستادن و توقف کردن برای برطرف شدن علائم کافی است، اما در موارد نخاعی، فرد حتما باید خود را به جلو خم کند و یا به حالت چمباتمه بنشیند تا احساس بهبودی کند.

 

در موارد شدید تنگی کانال نخاع:

- اختلال در دفع ادرار و مدفوع معمولا بصورت بی اختیاری

- اختلال در راه رفتن

- فلج اندام تحتانی

- افزایش درد هنگام راه رفتن

- درد ناحیه کمر و اندام تحتانی

- معمولا شدت درد به هنگام صاف کردن تنه افزایش می یابد.

- کاهش درد هنگام خم کردن تنه به طرف جلو: در این وضعیت فشار از روی ریشه‌های اعصاب نخاعی برداشته می‌شود و به همین دلیل درد کاهش می یابد.

 

راه های تشخیص تنگی کانال نخاع

- تاریخچه بالینی بیمار

- معاینه دقیق

- رادیوگرافی ساده

- سی تی اسکن

- ام.آر.آی



منبع : تبیان