علائم آرتروز چیست؟


      69- آرتروز زانو
    رادیوگرافی انجام شده تفاوت یک زانوی دچار آرتروز و مفصل سالم را به خوبی نشان می دهد


















آرتروزاز سنین 40-30 سالگی بدون اینکه علائمی داشته باشد شروع می شود. در میانسالی دردآغاز می گردد. گرفتاری در زنان بیشتر از مردان است. همه مفاصل می توانند دچار آرتروز شوند ولی در مفاصل اندام تحتانی که تحمل وزن بدن را دارند بیشتر است. زانوها، مهره های گردن و کمر و انگشتان دست بیشتر گرفتار می شوند و در مفاصل آرنج و شانه نادر است.

 اگر علت آرتروز بیماری خاص آن مفصل و یا ضربه باشد محدود به یک مفصل می باشد در غیر این صورت معمولا چندین مفصل با هم گرفتار می شوند. با پیشرفت آرتروز درد شدیدتر می شود. بیماراز درد، خشکی، تغییر شکل و گاهی صدای مفصل در هنگام حرکت آن شاکی است. در دوران حاد آرتروز، در اثر التهاب به وجود آمده، مفصل ورم می کند و درد آن شدیدتر می شود. گاهی مفصل آب می آورد. در اثر درد و بی حرکتی کم کم عضلات اطراف ضعیف می شوند.


درمان آرتروز

درمان قطعی جهت آرتروز وجود ندارد. درمان های آن جهت از بین بردن درد و در صورت امکان پیشگیری از پیشرفت آرتروز می باشد . جهت از بین بردن درد ابتدا دارو و بی حرکتی مفصل به طور موقت و گاهی فیزیوتراپی شروع می شود . در آرتروز زانو بایستی از خم و جمع کردن مفصل هنگام نشستن خودداری شود و شخص مبتلا از توالت فرنگی استفاده کند. هنگامی که شدت درد و علائم بیماری کاهش یافت، تمرینات مناسب ورزشی داده می شود. بایستی بیمار وزن خود را کم کند تا فشار کمتری روی مفصل باشد و در صورت نیاز باید یا عصا راه برود.

بعضی از داروهای مکمل غذایی مانند گلوکزامین و کندروتین در بعضی ها در صورتی که آرتروز آن ها پیشرفته نباشد موثر است ولی اثر آن قطعی نمی باشد. میشود در موارد شدید تزریق داخل مفصلی انجام داد، ولی از تزریقهای مکرر باید خود داری شود. اگر غضروف مفصل کاملا از بین رفته و درد شدید باشد عمل جراحی خشک کردن و یا تعویض مفصل انجام می گیرد.